• پورتال کانون کارآفرینان تهران
  • فارسی
  • انگلیسی

احتمال افزایش بیکاری درسال های آینده

معاون اشتغال وزارت کار گفت در سال‌های آینده تا 10میلیون‌نفر آماده ورود به بازار کار می‌شوند.

به گزارش خبرگزاری اقتصادی ایران(econews.ir)، "حسن طایی" بنا بر این مطلب افزود: جمعیت 15تا 24سال ایران براساس سرشماری سال 90 به میزان 15میلیون نفر است که در دهه 90تا 1400 تا ده میلیون نفر از این گروه‌ها وارد بازار کار خواهند شد.
وی  ادامه داد: همچنین 22میلیون نفر شاغل داریم که تا ده سال آینده حداقل 11میلیون نفر به آن افزوده می‌شود که نرخ بیکاری را هم بالا خواهد برد.
این سخنان طایی در حالی است که براساس جدیدترین آمار رسمی اعلام‌شده توسط مرکز آمار ایران، 32‌درصد از سرپرستان خانوار کشور در سال 91 بدون شغل بوده‌اند که در جوامع شهری ‌درصد افراد غیرشاغل 59/36 و در جوامع روستایی این‌ درصد 18/27 برآورد شده است. با توجه به اینکه سهم افراد فاقد شغل در سرپرستان خانوار بسیار زیاد و رو به افزایش است. این فرضیه قوت گرفته است که با احتمال افزایش بیکاری در سال های آینده، درصد بیشتری از سرپرستان خانوار بدون شغل بمانند. پیش از این نیز صندوق بین المللی پول از احتمال افزایش بیکاری در ایران در سال های آتی خبر داده بود.
طبق پیش بینی صندوق بین المللی پول نرخ بیکاری در ایران طی سالهای 2013 تا 2018 رشد بسیار زیادی خواهد داشت و از 13.1 درصد به 17.75 درصد خواهد رسید. صندوق بین المللی پول نرخ بیکاری ایران در سال 2012 را 12.2 درصد اعلام کرده است. اما بسیاری از کارشناسان اقتصادی آمارهای دولت در اعلام نرخ بیکاری را غیرواقعی می دانند و نرخ واقعی آن را بیش از 20 درصد می دانند.
با این حال و با احتمال افزایش نرخ بیکاری در همین آمار غیر واقعی که بر اساس گزارشات دولت تهیه شده است، در وضعیت بسیار بغرنج تر از وضعیت کنونی قرار خواهیم گرفت. این در حالی است که این صندوق با توجه به احتمال بهبود وضعیت اقتصادی دنیا در سالهای پیشرو و سپری کردن بحران جهانی اقتصاد، پیشبینی کرده است نرخ بیکاری در بسیاری از کشورهای جهان کاهش پیدا خواهد کرد.
تاسف بار تر اینکه نرخ بیکاری جوانان حدود 2 برابر نرخ بیکاری کل است. این وضعیت نشان دهنده این مطلب است که جوانان کشور از لحاظ پیدا کردن شغل و به تبع آن تشکیل زندگی در وضعیت بسیار بدتری نسبت به افراد جامعه قرار دارند. بیکاری گسترده در میان جوانان سرپرستان خانوار مشکلات اقتصادی و اجتماعی عدیده ای را برای این خانواده ها و جامعه ایجادکرده است. به طوری که افزایش بیکاری باعث از هم گسیختگی پیوندها در بین زوج‌های جوان شده است که متأسفانه این روند در سال های اخیر روند افزایشی داشته است. از این رو ازعوامل مهم در رشد بالای طلاق در کشور از علل پایین بودن نرخ اشتغال و بیکاری سرپرستان خانوار عنوان می گردد. ‌افزایش هزینه‌های زندگی در کنار عدم درآمد مناسب و دائمی در برخی موارد منجر به سست شدن بنیان خانواده و طلاق زوجین می‌شود.
از سوی دیگر به دنبال رشد بیکاری در جامعه، انواع بزهکاری‌ها مانند سرقت و قاچاق موادمخدر افزایش پیدا کرده است. زمانی که افراد جامعه از شغل مناسب برخوردار نبوده و با فقر و تنگدستی دست به گریبان باشند، احتمال بروز بزهکاری و رفتارهای نامناسب از سوی آنان بیشتر می گردد.
کمبود نقدینگی در کشور، اثر تحریم‌ها بر شرایط اقتصادی و زندگی شهروندان، عدم واردات کالاهای مورد نیاز بخش‌های تولیدی به کشور و… باعث شده‌اند تا میزان بیکاری در کشور افزایش پیدا کند. این موضوع را می‌توان در تعدیل نیروها در بخش‌های صنعتی و تولیدی و فعالیت نیمه وقت این واحدها و به حاشیه رانده شدن تولیدکنندگان مشاهده کرد. موضوعی که مسئولان دولتی سال ها سعی ‌کردند بی‌سر و صدا از کنار آن به آرامی عبور کنند.
تا جایی که برای نادیده گرفتن معضل بیکاری در آمار رسمی نیز دست برده اند. حتی با تغییر تعریف بیکاری و وارد کردن سربازان، دانشجویان و دانش آموزان سعی داشته نرخ بیکاری را کمتر از واقعیت نشان دهند. این در حالی است که متولدان دهه ۶۰ چند سالی است وارد بازار شده‌اند و به نظر می‌رسد تامین شغل برای این افراد که تعدادشان کم هم نیست نیازمند عزمی جدی‌تر و تمهدیات اضطراری توسط سیاست گذاران است.
با این تفاسیر معضل بیکاری نه تنها یک مشکل فردی و اقتصادی است. بلکه در جوامع امروزی به یک معضل اجتماعی، فرهنگی و امنیتی نیز تبدیل گشته است و حل آن نیازمند تلاشی و برنامه ریزی جدی و امری غیر از دست بردن در آمار است.




استان ها